Betekenisvol verlies
Vandaag gaat mijn blog over Rouw, om maar met de deur in huis te vallen.
Mijn aanbod op Asteria Coaching is vooral ontstaan vanuit mijn kennis uit overlevering en levenservaring. Ik ben natuurlijk al een Crone. Er is dus al het nodige voorbijgekomen.
Uiteraard gebruik ik daar de kennis vanuit mijn opleidingen bij om het e.e.a. goed te laten verlopen zoals o.a. coaching en counseling, lees meer over mijn opleidingen hier.
In mijn cursussen en consulten word ik bijgestaan door de Godinnen. Zo help ik bij persoonlijke ontwikkeling waarbij je zelf aan je spirituele ontwikkeling, je intuïtie, je gezondheid, je woonomgeving en je uitstraling werkt. Als medium krijg ik er ook persoonlijke informatie bij.
Er komt natuurlijk een donkere tijd in je leven dat je mag loslaten of dat het beter is voor je om los te laten, hangt ervan af waarover het gaat. Dan is er onoverkomelijk een tijd van rouw. Dat kan ontstaan na het overlijden van een dierbare, maar ook na een burn-out, ziekte, echtscheiding – of die nu in goed overleg of in vijandige sfeer verliep –, doordat je geen kinderen kunt krijgen, het verlies van je jeugd, gemiste kansen in het leven, de overgang, ontslag, zelfs een mooi project dat niet door kon gaan, kan je in de rouw brengen.
Deze vormen van rouw heb ik zelf meegemaakt. Velen dierbaren zijn niet meer hier.
Ik werd geboren tijdens rouw. Mijn opa stierf een paar uur voordat ik geboren werd. Mijn vader stierf niet lang erna met gevolgen van een niet goede verwerking, mijn oma’s, broer en nog vele anderen.
Er zit rouwcounseling in mijn opleiding en ik ben nu zover om zelf met mijn kennis anderen vooruit te helpen.
Dit onderdeel over Rouw hoort toch ook bij mijn aanbod. Waarom dan nu pas?
Nou, het begon zo.
Vorig jaar op Moederdag overleed mijn moeder ’s avonds om 21.00 uur precies
Met mijn verdriet, natuurlijk nog steeds, volgde er een rollercoaster van negatieve gebeurtenissen. In die tijd stierf ook mijn geliefde huisdier.
Mijn rouwproces werd hierdoor bemoeilijkt. Ik werd erg ziek. Niet alleen de persoon sterft, maar ook alles er omheen. Ik besloot bij de huisarts een verwijzing te vragen voor hulp bij rouwverwerking.
Dat kon, maar jammer genoeg kon ik pas na 2 maanden bij iemand terecht. Intussen ben ik zelf aan de slag gegaan met mijn ooit opgedane kennis.
Ik keek er echt naar uit om met een deskundige aan de slag te gaan.
Mijn rouwconsult in het kort.
Er zat een jonge vrouw achter het bureau regelmatig geeuwend mij aan te spreken met: enne, heee … Ik voelde me niet serieus genomen. Haar zoontje had niet geslapen. Net afgestudeerd en totaal geen ervaring. Dit merkte ik aan de vragen die ze stelde, basislesstof. Ze vroeg wat ik al zelf had gedaan en daaruit trok ze de conclusie dat ik goed bezig was. Het kwam erop neer dat ik zo goed als klaar was met mijn rouwproces en wat kwam ik eigenlijk hier nog doen. Ik moest maar zo doorgaan. Toen vroeg ik of er niet iets van creatieve therapie is dat ik kan volgen (geef ik namelijk zelf ook en ik vis graag). Ik hoorde van iemand dat dit goed werkt bij rouwverwerking. Dat vond ze dus helemaal een goed idee en dat ik even naar Action kon gaan en een paar stiften kon kopen om lekker te kleuren. Nee, ik hoefde geen volgende afspraak en ging totaal verward naar buiten.
Toen dacht ik, ik kan mensen veel beter helpen met mijn ervaring en kennis.
Er is hierin een workshop, klik hier, of persoonlijk consult, klik hier..
Het belangrijkste vind ik:
Een woord van troost, een arm om je schouder en een luisterend oor is vaak genoeg en kan de juiste zorg zijn.
Maar er zijn natuurlijk ook de nodige handreikingen.